De voetbalhistorie van Epen

Sinds 1923 is er in Epen in verenigingsverband gevoetbald. De eerste voetbalclub van Epen droeg de naam “E.V.C.” en had haar clublokaal bij “tante An”,  alias mevrouw Janssen in de Tiendhof. Het speelveld was in “de Bennet” het huidige sportcomplex. De oprichters van deze eerst club waren de heren Mathieu Willems, Jacob Schins, Funs Keijenberg en Funs Dekkers. In 1924 kwam er een tweede voetbalvereniging bij, die de naam “Limburgia” droeg, zij speelden  op een terrein schuin tegenover de Wingbergermolen; “de tweede Bennet”. Alsof twee verenigingen in Epen nog niet voldoende was, kwam er op 1 mei 1926 nog een  derde club bij, namelijk “Juliana ‘26”. Hun clublokaal was café Kruyen en ging in 1935 over naar  café Juliana van de familie Mordang. Juliana ‘26 speelde op diverse plaatsen namelijk: “i genne lège buul”, “ ’t Givelderveld”, “ i gen Gats” en op 2 verschillende terreinen van de familie Frijns en wel het terrein dat thans dienst doet als kampeerterrein en het weiland langs deJulianastraat. Dit weiland wordt nu nog altijd “de voetbalwei” genoemd. Voor eenkleine gemeenschap als Epen waren in de jaren 20 drie voetbalverenigingen een weelde en natuurlijk ook één grote rivaliteit. Juliana ’26 wist het in de loop der jaren het verst te schoppen. Zij hebben in de “overgangsklasse” gespeeld. Nu te vergelijken met de vierde klasse.De E.V.C. ging in het seizoen 1930-1931 ter ziele met schuld aan de voetbalbond. Limburgia hield het maar 2 seizoenen vol en Juliana ’26 ging in het seizoen 1947-1948 ter ziele. Vermeldenswaardig is het feit dat met o.a. het overgebleven geld in 1957-1958 het Maria-monument op de Eperheide is gebouwd.

Vlak voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog in de tweede helft van 1939 werd er in Epen, onder de naam “V.V.E.” een nieuwe club opgericht. De oude naam E.V.C. mocht niet meer gebruikt worden omdat die vereniging nog schulden bij de bond had.Het clublokaal van deze vereniging was café Knops en het terrein was wederom in “de Bennet” het huidige sportcomplex. Nadat ook deze club in de 40er jaren ter ziele was gegaan werd er op 2 oktober 1949 op de Eperheide een nieuwe vereniging geboren onder de naam “S.V. Eperheide” Deze datum is ook de geboortedatum van de huidige club “S.V. Epen”.  Gevoetbald werd er op het terrein “Herehaag” en hun clublokaal was Hotel Alpenzicht. Op 24 februari 1957 wordt besloten om de naam “S.V. Eperheide” te veranderen in “Juliana ‘26” Het eerste kampioenschap wordt gehaald in het seizoen ’61-’62. Nadat het speelveld op de Eperheide (“ de Voetbalweej”) door de K.N.V.B. werd afgekeurd wordt er op 25 juni 1967 besloten om te gaan voetballen in “de Bennet” het voormalige terrein van de “E.V.C. en de V.V.E. en thans het huidige sportcomplex. Het kleedlokaal voor de scheidsrechter wordt Hotel Aarts. Voor de spelers staat er een houten keet op het terrein ter beschikking om zich om te kleden. Stromend water was er niet maar dat werd in grote melkkannen “aangevoerd” zodat met zich na de wedstrijd in een kom, van de ergste modder kon ontdoen. Dit alles geschiedde buiten, voor het kleedhok, want binnen was hier geen plaats voor.

Het seizoen ’72-’73 was weer, sportief gezien, een goed jaar want zowel het 2e elftal als ook de A-jeugd konden aan het eind van dit seizoen hun kampioenschap vieren.Op 5 juli 1974 is de vereniging, naar aanleiding van een buitengewone algemene leden-vergadering, niet meer welkom in hun clublokaal café Juliana en is de club verhuisd naar café Schijns, thans café Sport. Door deze affaire werd onder de noemer “zwart kasboek” het bestuur van vóór 5.7.’74 in zijn totaliteit door de K.N.V.B. voor 3 jaren geschorst. In hoger beroep wordt deze straf voor de 3 zittende bestuursleden verminderd tot 1 jaar.Op advies van de K.N.V.B. afd. Limburg wordt de naam “Juliana ‘26” op 14.02.’76 veranderd in Sportvereniging Epen, “S.V. Epen”.

Doordat de K.N.V.B. het terrein in “de Bennet” had afgekeurd moest de club hun wedstijden op een noodterrein in de “Witseborn” spelen. Het was een echt noodterrein want het hoogteverschil in zowel de lengte als breedte was ruim 2 meter. Op dit terrein werd in het seizoen ’76-’77 het eerste elftal kampioen.In dit jaar werd door de toenmalige gemeente Wittem besloten om Epen, als laatste dorp uit de gemeente, van een degelijke sportaccommodatie te voorzien.Het nieuwe sportcomplex “De Bennet” met kantine wordt op 26 juli 1980 door burgemeester Strous geopend.

Begin jaren ’80 waren geweldige jaren voor de senioren, Het tweede elftal werd in het seizoen ’81-’82 na een memorabele beslissingswedstrijd tegen RHC uit Maastricht kampioen. Deze wedstrijd werd op neutraal terrein van de RKVVM van Margraten gespeeld. Er werd zelfs op twee verschillende velden gespeeld omdat na de reguliere speeltijd van 90 minuten de stand nog steeds gelijk was (2-2) en het donker begon te worden moest men de verlenging spelen op het naastgelegen veld met verlichting, want op het hoofdveld was geen verlichting aanwezig. De einduitslag was 4-2 in het voordeel van de S.V. Epen 2. In het seizoen daarop (’82- ’83) wordt de S.V. Epen 2 wederom kampioen en promoveert naar de 2e klasse onderafdeling. Op diezelfde dag wordt het eerste team van S.V. Epen ook kampioen en promoveert naar de 1e klasse onderafdeling. Een geweldige prestatie die tot nu toe nooit meer werd geëvenaard. Het laatste kampioenschap dat de SV Epen mocht vieren was in het seizoen ‘87-’88. Het 2e eltal werd, nadat het in 1986 na veel blessure leed degradeerde, wederom kampioen in de 3e klasse onderafdeling met promotie naar de 2e klasse onderafdeling. Dit kampioenschap werd overschaduwd door het verlies van een medespeler, Mathieu Ubaghs, die in het voorjaar van 1988 door een noodlottig ongeval om het leven was gekomen. Het 2e team droeg dit kampioenschap aan hem op. Mathieu was pas 25 jaar.In het seizoen ‘92-’93 haalt het eerste team een gedeelde eerste plaats met de V.V. Partij.Na het spelen van 2 beslissingswedstrijden in Slenaken en Mechelen, die beiden onbeslist bleven, wordt Partij kampioen dankzij een beter doelgemiddelde behaald in de competitie.

8 maart 1994 is de geboorte van het infokrantje “ ‘t Bennetbledje” met een heuse redactie en een sponsor die de drukkosten voor zijn rekening neemt.  Dit krantje gaat ter ziele nadat het digitale tijdperk zijn intrede doet en wordt vervangen door de nieuwsbrief van Braper. In datzelfde jaar krijgen de kleedlokalen en de kantine een grote onderhoudsbeurt er wordt zelfs een aparte bestuurskamer gecreëerd. Dit alles kon tot stand komen door vele acties die werden georganiseerd en door vele sponsoren maar vooral door de financiële steun van de Stichting Gezamelijke Sportverenigingen Epen die ook ieder jaar een flink geldbedrag aan de S.V. Epen schonk. De feestelijke heropening vond plaats op 04.11.1994. Ook de jeugd floreert in de 90er jaren. Verschillende kampioenschappen van zowel de B-, C-, D- en E-jeugd worden behaald. Dit zou toch een goede basis voor de toekomst moeten zijn !?

In het weekend van 1, 2 en 3 oktober 1999 viert de S.V. Epen haar 50 jarig bestaan. Een feest dat door een samengesteld comité betaande uit oud leden, leden, bestuursleden en leden van de Stichting Gezamelijke Sportverenigingen groots werd opgezet. Een prachtig programma werd in elkaar gezet voor zowel jong als oud. Het hoogtepunt was het aanbieden van een complete veldverlichting voor zowel het hoofdterrein als het trainingsveld. Zo konden er in de wintermaanden, ook in de avonduren, (oefen) wedstrijden gespeeld worden. Het geldbedrag van fl. 40.000,- werd d.m.v. de actie “Verlicht de S.V. Epen” bij elkaar gebracht. Dit cadeau werd door het feestcomité namens alle Epenaren en sponsoren, de jubilerende vereniging, op de feestavond aangeboden.

In de nieuwe 21e eeuw doemt er langzaam een spookbeeld op, waar vele verenigingen in het dorp mee te maken zullen krijgen. Doordat er steeds minder kinderen worden geboren loopt het aantal jeugdspelers gestaag terug. In de eerste jaren van de nieuwe eeuw is dit nog niet z’n groot probleem en kan men met 7-tallen toch nog met de D-, E- en F-teams aan de competities deelnemen en worden er ook verschillende kampioenschappen gehaald. Met de A-, B- en C- jeugd moet men al samenwerken met de buurdorpen om met een volledig elftal aan de competitie te kunnen deelnemen. Er wordt afwisselend samengewerkt met Slenaken, Gulpen en Mechelen. Tot op heden hebben wij zo de jeugdspelers kunnen laten voetballen totdat ze de leeftijd van seniorspeler hadden bereikt. Een hoogtepunt was, dat de B-jeugd combinatie met Gulpen in het seizoen ’08-’09 wist door te dringen tot de halve finale, van de KNVB-beker, iets dat nog nooit door een jeugdteam van de S.V. Epen was behaald. Maar de problemen blijven niet uit…………….., momenteel zijn er te weinig seniorspelers zodat het steeds moeilijker wordt om iedere zondag met voltallige teams te kunnen aantreden. Het bestuur heeft daarom het moeilijke besluit genomen om na dit seizoen te stoppen met het actieve voetbal in Epen. Na twee buitengewone ledenvergaderingen, waarbij iedereen zijn stem mocht uitbrengen, werd door de leden besloten om met de S.V. Epen na het seizoen ‘13 -’14 te stoppen…………..Na meer dan 90 jaren is er dan geen voetbalclub meer in Epen…………………………of gloort er toch nog een lichtpuntje aan de horizon ??????????

Joop Burgers